گل پسر نوشت

دو هفته ای هست که مهد گل پسر و عوض کردم.. مهد جدید به مراتب بهتر از مهد قدیمشه.. و خودش خوشحالتر نسبت به قبل...پسرک من بزرگ شده و شیرین زبون گاهی می مونم چی جوابشو بدم و می دونم به عنوان مادر این نقص بزرگیه... گاهی حرفهایی که می زنه دقیقا مستوجب تنبیه ولی من خندم می گیره... مثلا چند شب پیش دیدم صدای خش خش می یاد.. دیدم بله...ایشون با یه مداد شمعی در حال کشیدن نقاشی روی سرامیک ها هستن... یه جیغ بنفش کشیدم . در همین وضع دایی کوچیکه زنگ زد... بهش می گم .. گل پسر الان به دایی می گم که تو منو اذیت می کنی ... من هم به اون بنده خدا گفتم ...  

دایی کوچیکه: گل پسر مامانتو اذیت نکن می آم دعوات می کنم ها... 

گل پسر: دایی جرات نداره بیاد من با تفنگ می کشمش... 

و من با دهن باز به ادامه این مکالمه خشن گوش می دادم... که خلاصه منتهی به غذر خواهی گل پسر از دایی شد... 

چیزی که برام جالبه که هر چقدر بزرگتر می شه به نظرم شخصیتش بیشتر تابع محیط می شه... مثلا اصلا پسرک تفنگ نداره ولی تو تخیلش با این تفنگ همه رو می کشه... و من نمی دونم باید نگران باشم یا نه چیز عادیه!!!!